Voor ons huis ligt een tableau met tien messing herinneringssteentjes. Alsof ik wist, dat er weer schoolkinderen de route zouden volgen, heb ik vanmorgen de steentjes gepoetst zodat de namen duidelijk zichtbaar zijn. Welke namen en van wie? Joden, die op verschillende plekken in onze stad gewoond hebben en opgepakt zijn om naar de vernietigingskampen gestuurd te worden. Deze Stolpersteine zijn een manier om hen te herdenken, want dit mag nooit meer gebeuren. De kinderen luisterden ademloos naar mijn verhaal over het gezin dat met zijn twaalven daar woonde, maar aan het slot zei een jongetje: ‘waar zijn die twee gebleven?’ Hij zag tien steentjes en ik vertelde over het gezin dat uit twaalf mensen bestond! Slim manneke, inderdaad tien zijn meegevoerd en twee niet, want zij waren niet thuis, toen de razzia de Joden uit onze straat ophaalden!
Volgende week komt er een volgende klas met kinderen en als ik thuis ben mag ik weer het verhaal vertellen van de twaalf Joden die in ons huis woonden. Zo probeert deze generatie de herinnering aan deze stadbewoners helder te houden.
BlijNieuws (inclusief foto) van één van onze gewaardeerde redacteuren