Soms zit iets blij-makends in iets heel kleins. Letterlijk in dit geval. In de Herbergier in Schoonhoven wonen 16 senioren met geheugenproblematiek. Sinds kort zijn er twee nieuwe bewoners. Een medewerker van het huis had een broedkast en een paar bevruchte kippeneieren meegenomen. Na enig geduld en veel geworpen blikken later, kwamen daar kuikens uit gekropen. Pien en Pluisje. Ze werden ook wel Kwik en Kwak genoemd. Of Dolly en Elvis. Want over de namen zijn ze het in de Herbergier nooit helemaal eens geworden. Wat wel duidelijk werd is de vreugde en ontspanning die de mensen halen uit het contact met de diertjes. Lijfelijk contact, of door er alleen maar een poosje naar te kijken. De kuikens wonen in de woonkamer in een groot verblijf. Dagelijks mogen ze eruit om geknuffeld te worden. Dan gaan ze van hand tot hand. En er wordt uiterst voorzichtig en met veel blijdschap mee omgegaan. Soms wordt een kuikentje zo lang vastgehouden, heel zacht tegen een gerimpeld wangetje, dat zowel de bewoner als het dier in slaap lijken te zijn gevallen. Inmiddels mogen ze mee koffiedrinken aan de grote tafel. De bewoners zorgen er met z’n allen behoedzaam voor, dat de diertjes niet van tafel kukelen. Ze moeten eerst nog een beetje leren vliegen. En tegen de tijd dat ze dat kunnen, gaan ze weer terug naar een boerderij. Daar kunnen ze zelf ooit eieren gaan leggen.
BlijNieuws van Anja, één van onze BlijNieuwsredacteuren. Delen is vermenigvuldigen! ??
