Dat weet wat, die pasjes! We hadden het plan opgevat om voortaan vroeg boodschappen te doen, dan is het lekker stil in de winkels en minder kans om besmet te raken door het Coronavirus. Zo gezegd zo gedaan. We waren heel zelfvoldaan: alles in huis! ’s Middags wilde ik nog wat boodschappen doen en keek in mijn portemonnee naar mijn pasje, weg! Zoeken in huis, in jaszakken, maar nergens te bekennen. Dan naar de bank om het pasje te blokkeren. Een aardige dame hielp mij en keek in onze bankpapieren. ‘U heeft vanmorgen nog gepind bij die grootgrutter.’ Ik keek haar aan en gaf haar gelijk. Dat was zo! ‘misschien is het gevonden.’ Ik racete weg op mijn fiets en buiten adem kwam ik aan en gelukkig daar was mijn pasje. Ik was opgelucht en fietste weer terug naar de bank en daar bedankte ik de dames en legde een pakje heerlijke koekjes op de tafel. ‘Jullie hebben mij geholpen, mijn pasje is terecht!’
BlijNieuws van één van onze gewaardeerde redacteuren
