Op 14 maart vijfhonderd jaar geleden gaf Erasmus zijn stem aan een belangrijke vrouw: de godin van de vrede. Hij deed dat in het boek “De klacht van de Vrede”. In onze werkgroep van Vrouwen voor Vrede hebben wij dit nog steeds zo actuele boek gelezen. Ter gelegenheid van dit jubileum willen wij een bemoedigend antwoord aan Erasmus sturen.
Een BlijNieuwslezersbijdrage over ontwikkelingen die de vrede dichterbij hebben gebracht.
Zeer geachte heer,
U hebt in uw tijd vanwege het uitblijven van vrede de godin van de vrede het woord gegeven. U benoemde de aanleiding van deze klacht. Helaas moeten wij u vertellen dat ook in de eenentwintigste eeuw de mensen die voor vrede zijn, wel heel hard moeten werken. Wij van de vrouwenvredesbeweging doen dat echter graag: tenslotte heeft iedereen profijt van de vrede. Graag willen we u laten kennismaken met een paar ontwikkelingen die de vrede dichterbij hebben gebracht.
Op internationaal niveau hebben we de organisatie van de Verenigde Naties, die na een grote wereldoorlog in de jaren veertig van de twintigste eeuw, steeds intensiever werd gewenst. En hoewel we momenteel een grote burgeroorlog in Syrië hebben, heeft een speciale VN-afgezant toch de partijen rond de tafel gekregen. En zo vergadert in maart een groot internationaal gezelschap over vermindering van een wapen dat kernwapen heet en te vreselijk is om uit te leggen.
In meer gebieden van de wereld zijn overlegorganen die met meer en minder succes aan vrede werken. Maar het idee dat je er samen aan kunt werken, neemt wel steeds meer toe.
Er is een klein land in de Himalaya waar ze het Bruto National Geluk als uitgangspunt gebruiken om te bepalen hoe goed het met dit land gaat. We vinden dit een voorbeeld dat we graag ook onder uw aandacht brengen.
Als vrouwen zijn wij ook trots dat er de afgelopen jaren veel samenwerking is tussen vrouwen van verschillende landen. Al in 1915 is dit begonnen toen er een eerste grote wereldoorlog was in Europa, en vrouwen van neutrale en oorlogvoerende landen langs hoofdsteden reisden om te pleiten voor “de wapens neer” en onderhandelen. Het boek van Bertha von Suttner met deze titel heeft velen geïnspireerd. Sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw hebben vrouwen weer de handen ineengeslagen. We zien helaas dat geweld tegen vrouwen, zoals verkrachting en verbranding van niet-gewenste schoondochters in India, nog steeds plaatsvindt. Maar het verzet groeit, en sinds een aantal jaren heeft een afdeling van Rutgers Universiteit in Amerika ervoor gezorgd dat er van 25 november tot 10 december internationaal aandacht is voor geweld tegen vrouwen. Ook wij als Vrouwen voor Vrede hebben dit gedaan. We beschreven in onze Nieuwsbrief voor elk van die zestien dagen een inspirerende vrouw op het gebied van geweldloos verzet. Vrouwen dragen in die zestien dagen de kleur oranje in hun kleding. En elke 25e van de maand is ook oranje-dag, want niet alleen tijdens de zestien dagen maar ook eens in de maand dragen we oranje. Ook vieren we altijd op 24 mei Internationale Vrouwenvredesdag. Door samenwerking van vrouwen uit de hele wereld is nu verkrachting officieel een oorlogsmisdrijf dat voor een internationaal tribunaal berecht wordt.
Ook noemen we graag het Womens Peace Makers Program dat vrouwen uit de hele wereld heeft getraind om in hun lokale gemeenschappen vredeswerkers te zijn. En wat opvalt, is dat vrouwen uit de oude (1915) en de nieuwe vrouwenvredesbeweging ook te vinden zijn op nationaal en internationaal niveau. Dat is vooral opvallend bij de Scandinavische vrouwen.
Vrouwen hebben ook gezorgd voor vredesonderhandelingen. In Sierra Leone hebben vrouwen de mannen opgesloten totdat ze een akkoord hadden. Een vrouw is daar nu president, en er komen steeds meer vrouwen aan de top. Hoewel we met de vrouwelijke ministers van Defensie in Nederland en Duitsland nog niet veel zijn opgeschoten.
Ten slotte willen wij u vertellen dat wij bij veel jongeren merken dat ze aan vrede werken. Vanuit Vrouwen voor Vrede sturen wij daarom een felicitatie om hen te bemoedigen. Deze kaart hebben we reeds 8 keer verstuurd.
Zeer geachte heer, wij horen graag van u hoe u vindt dat wij in en buiten Nederland aan de Vrede werken.
Vrede en alle goeds.
Lineke Schakenbos, Ida Wassenaar, Yvonne van der Ham, Sigrid Hutter
Vrouwen voor Vrede, Nederland
Bronnen:
– De klacht van de Vrede. 2e druk 2002. Uitgave Ad Donker B.V. Rotterdam (1e druk 1996)
– De wapens neergelegd. Uitgave Gebr. E&M Cohen,Arnhem en Nijmegen, 3e druk. z.j.
