In het ziekenhuis was ik voor een kleine oogbehandeling; wachten natuurlijk, dat is (bijna) gebruikelijk! Handwerkje meegenomen en ik zat rustig op mijn stoel te breien. Een vader met een kleine peuter op zijn arm was klaar en de baby moest zijn jasje aan en hij probeerde dat terwijl hij de kleine op zijn arm had met de andere arm. Lastig! Ik zag het en liep op hen toe en vroeg hem om mij de kleine te geven, dan kon hij hem aankleden. Zo gebeurde het en ik kreeg een engeltje in mijn armen, terwijl de vader probeerde om een armpje in de mouw te doen. Twee oogjes keken mij onderzoekend aan en vonden het niet erg om door een vreemde aangekeken te worden! Een heerlijk ogenblik en toen papa klaar was, bedankte ik hem: deze dag heeft voor mij een gouden randje!
BlijNieuws van één van onze gewaardeerde redacteuren 🌻🌻