“Spelplezier voor iedereen – dat is wat we hier willen”, zegt Jesse, oprichter van Mooie Boules. In een voormalig garagepand aan de rand van Oog in Al aan de Steenovenweg 1, is het gloednieuwe speellokaal geopend. Binnen wordt gelachen, geroepen en gejuicht. Jong en oud staan samen rond een tafel shuffleboard, spellen als Jenga of zelfs karaoke. “Het gaat bij ons om meer dan spelletjes”, vertelt Jesse. “Het gaat om contact. Om mensen die elkaar leren kennen door samen iets leuks te doen.”

Twaalf jaar geleden begon het allemaal als een grap: een jeu-de-boules-toernooi op het Museumplein in Amsterdam, georganiseerd met vrienden. “We hadden een band geregeld, wat eten en drinken. Dat bleek zó leuk dat we het vaker wilden doen,” zegt Jesse. “Zo groeide het langzaam van een eenmalig evenement naar festivals, pop-upbars en uiteindelijk vaste locaties.” Inmiddels is Utrecht de negende stad met een Mooie Boel.
Toch is deze plek bijzonder. De locatie aan de rand van Oog in Al in stond lange tijd leeg. “Dit was een oude autogarage. De gemeente Utrecht wilde dat hier weer leven in kwam,” legt Jesse uit. “We hebben anderhalf jaar gewerkt aan vergunningen en verbouwing. Nu is het eindelijk zover: we zijn open, en iedereen is welkom.”
Bij Mooie Boules draait alles om wat Jesse ‘doe-horeca’ noemt: een plek waar je niet alleen wat drinkt, maar vooral iets dóét. “We merken dat spelletjes mensen bij elkaar brengen”, zegt hij.

Die sociale kant is niet toevallig. Mooie Boules heeft ook stichting Mooie Buurt opgericht, waarmee het pand overdag openstaat voor maatschappelijke initiatieven. “We stellen de ruimte gratis beschikbaar aan buurtbewoners of organisaties die iets willen doen met een maatschappelijk doel”, vertelt Jesse. “Of dat nu een middag is voor ouderen, een activiteit voor nieuwkomers of een speelmiddag voor kinderen die niet op vakantie kunnen – we helpen graag mee. Ze krijgen van ons de sleutel, een drankje en alle spellen zijn gratis als ze maar mensen meenemen.”

Het resultaat is een plek waar mensen van alle leeftijden elkaar ontmoeten. Families vieren er verjaardagen, studenten organiseren borrels, bedrijven komen voor teamuitjes en buurtbewoners drinken een kop koffie. Je kunt ook eten, dat is ook een samenwerking: topchef Ron Blaauw verzorgt een Indonesische rijsttafels en snackmenu.
“Wat we het mooiste vinden”, zegt Jesse, “is dat hier mensen binnenkomen die elkaar anders nooit zouden ontmoeten. Door te spelen kom je vanzelf in gesprek. Dat is precies wat we willen: een mooie boel in een mooie buurt.”
Schrijver Claudia Brugman