Een bekende slogan en het is waar! Ik heb dat ervaren met een heel goede vriend, die jaren bij een koor heeft gezongen met hart en ziel. Nu is hij aan het dementeren en voor de familie en vrienden is het moeilijk om contact te maken.

Tot dat een zoon met wie hij geregeld zangles had hem in contact bracht met iemand die les gaf in stembevrijding en dat werd een groot succes! Eenvoudige hartverwarmende tekst, vaak over de liefde of de zee en dat sprak hem aan. Het contact tussen hem en de dirigent was alleraardigst om te zien. Soms eindigde een lied in mineur (een beetje treurig) en dat vond hij maar niks en als hij Lambert ( de dirigent) daar opmerkzaam op maakte, zei deze: “hoe wil je het dan, zo?” en hij speelde het slotakkoord in majeur (dat klinkt vrolijker).

De familie is eigenlijk opgetogen, want muziek opent zijn hart en zij mogen erbij!

Blij Nieuws!