Een wandeling dagelijks is vaste prik, nu hij met pensioen is. Zo ook die middag. In de lange straat liep hij rustig langs de verzorgde huisjes. Op afstand zag hij iemand in de deuropening staan roken en dichterbij gekomen herkende hij hem. Hij had bij hetzelfde bedrijf gewerkt en was hem daar geregeld tegengekomen. Het is een aardige kerel en daarom sprak hij hem aan. Diens ogen lichtten op en toen vertelde de weduwnaar, dat dit de eerste mens was die hij vandaag sprak! Zijn vrouw was al tien jaar geleden gestorven en hij was alleen gebleven, geen behoefte aan een andere vrouw. Dat betekende wel, dat hij dagelijks alleen was, behalve de schoonmaakster, en dat is wel moeilijk. “Zal ik je af en toe bezoeken?” blij keken zij elkaar aan, dit was een bijzonder blij nieuws…
BlijNieuws van één van onze gewaardeerde redacteuren
