Voor onze deur liggen tien struikelstenen die ons herinneren aan de tragedie in de Tweede Wereldoorlog. Lang geleden alweer, maar deze kleine stenen die als een tegel bij elkaar liggen, zijn een paar jaar geleden gelegd door de kunstenaar zelf. Getuigen waren erbij, wij en een flink aantal belang-stellenden. Ik heb jullie daar al over verteld; zelfs twee agenten waren erbij (het was net na Charlie Hebdo).
Regelmatig buigen voorbijgangers zich over die steentjes en soms hol ik naar buiten om te vertellen van de familie die in ons huis heeft gewoond. Ze liggen er natuurlijk nog en ze werden een beetje donker. Ze moesten duidelijk opgepoetst worden; vrijdag een potje Brasso gekocht maar toch nog een dagje uitgesteld om het te doen. Zaterdagmorgen kwamen er wat scouts met begeleiding en gingen ze schoonmaken! Wat een leuk initiatief, potje Brasso blijft nog even in de kast!
BlijNieuws van één van onze redacteuren
