Een aantal weken geleden zat meneer Gé Rijke als elke ochtend rustig zijn krantje te lezen, om op de 1e sportpagina een levensgrote foto van zijn moeder aan te treffen. Dat is best apart aldus Gé. Dan ben je 92 en zie je ineens het gezicht van je moeder in de krant.
Het overkwam Gé al eens eerder, een aantal jaren geleden en ook tijdens de Olympische Spelen. Gé is al sinds jaar en dag een trouwe Trouw-lezer en werd ook toen blij verrast.
En dat zijn moeder in de krant staat is niet zo verwonderlijk. Rie Beizenherz (1901-1992) was een pionier voor de vrouwensport. Zij deed in 1920 in Antwerpen mee aan de Olympische Spelen, als allereerste Nederlandse vrouw ooit.
En dat had destijds nogal wat voeten in de aarde. Rie had een limiet gezwommen op de 100 meter vrije slag, maar de zwembond-bazen waren verre van medewerkend. Zij wilden geen vrouwen mee naar de Spelen. Dat was nog nooit gebeurd, bij geen enkele sport-discipline.
Na veel strijd en aandringen reisde Rie toch af naar Antwerpen, begeleid door haar vader. Ze mocht niet op dezelfde overnachtingsplek als de heren atleten verblijven en moest zelf een hotel regelen.
Uiteindelijk kwam zij niet met een medaille thuis, maar was zij destijds wel de snelste Europese zwemster en verbeterde zij het Nederlands record.
Gé vroeg zich tijdens de laatste Spelen steeds vaker af, wie er toch zo veel over zijn moeder wist te schrijven. De auteur van deze artikelen was Jurryt van de Vooren, een sporthistoricus (Sportgeschiedenis.nl). Er werd contact met hem gelegd en na een kort telefonisch onderhoud tussen Jurryt en Gé, heeft Jurryt hem in zijn woonplaats Nieuwpoort bezocht. Gé vond dit zeer bijzonder en was blij verrast over de hoeveelheid kennis die de man bezat. Er werd wederzijds veel informatie uitgewisseld. Ook Gé wist met zijn feilloze geheugen Jurryt nog nieuwe feiten te verschaffen.
En Jurryt verraste Gé met geluidsfragmenten. Dat betroffen zeer oude radio-opnames van interviews met moeder Rie.
Het was een mooi gesprek. Gé is trots op zijn moeder.
En dat er sinds 2020 in Amsterdam een brug bestaat die de Rie Beisenherzbrug heet, weet Gé ook nog maar kort. Dat is niemand hem komen vertellen vanuit Amsterdam. Maar wellicht hadden zij niet verwacht dat er een nog springlevende en scherp van geest-zijnde 92-jarige nazaat van Rie Beisenherz bestaat.
Anja Willemsen.
Wat een mooi verhaal