Een meisje met een harp is op een zonnige dag op een open ruimte in het bos
aan het oefenen. Ze speelt het mooie ‘The Sound of Silence’ van Simon & Garfunkel.
In de verte zie je al dat een hertje stilstaat en het tafereel gadeslaat. Dan komt het
nieuwsgierig geworden hertje op zijn dooie akkertje naar het spelende meisje toe
lopen en gaat aandachtig staan luisteren naar haar mooie spel. Hij is niet bang,
komt op een gegeven moment op zijn gemak dichter op haar af lopen en lijkt echt
te luisteren naar haar spel. Stapje voor stapje komt hij dichterbij, en geniet echt een
hele poos, wel een dikke minuut van haar prachtige, rustgevende spel. Het is net
een levend sprookje. Helemaal door de prachtige entourage.
Totdat….het hertje besluit dat het genoeg is geweest en hij nu maar andere dingen
wil gaan doen. Hij maakt een abrupte beweging, weg van het meisje met de harp.
Op dit moment merkt de harpiste iets op in haar ooghoek en schrikt ze van wat blijkt,
het hertje. Ze ging zo op in haar spel dat ze hem niet eerder had opgemerkt.
En het hertje verdwijnt snel tussen de bomen….
BlijNieuws van Yvonne
Delen is vermenigvuldigen. ??
