Heb je een negatieve kijk op de wereld? Een beetje vriendelijkheid kan je stemming verbeteren en maakt je blij! Belangrijkste punten uit deze wetenschappelijke publicatie in Psychology Today: Negatieve blootstelling aan media kan ervoor zorgen dat mensen denken dat de wereld gevaarlijker is dan ze in werkelijkheid is; Op deze manier naar de wereld kijken kan ook angst, angst, algemeen pessimisme en hypervigilantie veroorzaken; Gewoon kijken naar of lezen over vriendelijkheid kan gevoelens van hopeloosheid verlichten; Emotie “verheffing” (elevation) kan ertoe leiden dat individuen zelf betere mensen willen worden.
De stad Nijmegen, Holland, gesticht in het jaar 98, is misschien het best bekend als de oudste stad van Nederland. Maar in de komende jaren zou het aantoonbaar kunnen worden beschouwd als het startpunt van een internationale inspanning gericht op goede daden. De persoon die hiervoor verantwoordelijk is, is Lerrie Grooten, die er zijn levenswerk van heeft gemaakt om vriendelijkheid over de hele wereld te verspreiden. Grooten was een universiteitsstudent toen hij in 2016 deze weg insloeg. Hij had net een lezing bijgewoond in Nijmegen, zijn geboortestad, van een van de auteurs van dit bericht – Phil Zimbardo – over het Heroic Imagination Project (HIP ) . HIP is een non-profitorganisatie die studenten, organisaties en bedrijven opleidt met een combinatie van psychologisch onderzoek en interventieonderwijsen sociaal activisme om alledaagse helden te helpen creëren die zijn toegerust om lokale en mondiale problemen op te lossen. Lees hieronder of hier het hele wetenschappelijke artikel dat we hier op BlijNieuws mochten delen; want delen is vermenigvuldigen! ??
De ideeën in de lezing, zoals bereid zijn om de held in jezelf aan te boren wanneer dat nodig is en het delen van eenvoudige vriendelijke daden met degenen die je kent – en degenen die je niet kent – resoneerden met Grooten. In de dagen die volgden, begon hij met het oefenen van enkele van de oefeningen die in de lezing werden voorgesteld, zoals een week lang elke dag iemand een oprecht compliment geven. Hij merkte op dat het doen van dergelijke kleine goede daden niet alleen een glimlach opleverde bij de ontvanger, maar ook zijn humeur en kijk op het leven verhoogde.
Toen besloot Grooten de ideeën in zijn thuisland te verspreiden. Hij creëerde een website gericht op de voordelen van willekeurige daden van vriendelijkheid en “vooruit betalen” – iets aardigs doen voor iemand zonder specifieke reden. Hij schreef een blog en nadat hij positieve feedback van zijn lezers had ontvangen, e-mailde hij lokale en nationale media over het verspreiden van willekeurige vriendelijke daden om vreemden op te beuren. Dit leidde tot radio- en kranteninterviews en uiteindelijk een voorpagina-artikel in de grootste krant van Nederland, De Telegraaf, over de 170 daden van vriendelijkheid die Grooten anderen betoonde in een periode van 21 dagen. Vervolgens organiseerde hij een Vriendelijkheidsmaand waarin hij in zijn eentje in augustus 2.210 vriendelijke daden verrichtte en mensen over de hele wereld uitdaagde om slechts vijf vriendelijke daden te doen gedurende de maand. Tot zijn grote vreugde ontving hij e-mails van over de hele wereld en ontdekte dat duizenden mensen hadden deelgenomen.
Grooten bleef de tijdens de HIP-lezing geplante zaadjes voeden. Zijn enthousiasme en aangeboren goedheid raakte duizenden, en uiteindelijk miljoenen mensen die een beetje goed wilden doen in wat velen zagen als een wereld van pijn.
Goed nieuws versus slecht nieuws
In 2017 begonnen Kathryn Buchanan, professor psychologie aan de Universiteit van Essex, en haar collega Gillian Sandstrom een studie die onlangs in PLOS One is gepubliceerd met de titel ” Buffering the effects of bad news : Exposure to others’ kindness verlicht de aversieve effecten van het zien van immoraliteit van anderen.” In een artikel in de Washington Post over dit onderzoek zei Buchanan dat ze werd aangespoord om het onderzoek uit te voeren nadat ze intense emoties had ervaren na het schokkende nieuws van een zelfmoordaanslag tijdens een concert in Londen waarbij 22 mensen om het leven kwamen. negatieve effecten – woede , angst , depressie , hopeloosheid, verhoogde stress– op een lezer of kijker.
In de stroom van tragische nieuwsverhalen merkte ze echter dat er ook meldingen waren van medelevende mensen die voedsel aanboden, ritten maakten en bloed doneerden. Het horen van deze vriendelijke daden troostte Buchanan en gaf haar hoop dat er iets goeds in de wereld is. Ze vroeg zich af of wat ze voelde uniek was voor haarzelf of dat anderen ook ervaren dat ze door goed nieuws werden opgebeurd nadat ze aan slecht nieuws waren blootgesteld. Wat haar onderzoek onthulde, is dat negatieve blootstelling aan media ervoor kan zorgen dat mensen geloven dat de wereld gevaarlijker is dan ze in werkelijkheid is; maar als we vriendelijkheid in anderen zien, kunnen we erop vertrouwen dat de wereld niet zo slecht is als de krantenkoppen ons doen geloven.
Mean World-syndroom
In de jaren 1950 begon George Gerbner, journalist, onderwijzer en winnaar van de Bronze Star uit de Tweede Wereldoorlog, een decennialange diepe duik in de effecten van langdurige matige tot zware blootstelling aan aan geweld gerelateerde massamedia. In de jaren zeventig stelde Gerbner de theorie van het ‘ mean world syndrome ‘ voor – dat een individu na verloop van tijd cognitieve vooringenomenheid kan ontwikkelen en de wereld als gevaarlijker kan zien dan hij in werkelijkheid is, vooral wanneer hij wordt onderworpen aan gewelddadige nieuwsberichten en televisieshows. Omdat het gemiddelde wereldsyndroom ervoor zorgt dat iemand bedreigingen waarneemt waar en wanneer die er niet zijn, kan het ook angst, angst , algemeen pessimisme en hypervigilantie veroorzaken.
Lerrie Grooten
Gerbners werk breidt zich steeds verder uit. Een artikel in de APA Monitor — “ Media-overload schaadt onze geestelijke gezondheid ” — verwijst naar verschillende onderzoeken, die in 2016 begonnen, waarin psychologen een toename van nieuwsgerelateerde stress constateerden. Ze ontdekten dat sommige overweldigde, media-verzadigde patiënten in het ergste geval een gevoel van aangeleerde hulpeloosheid kunnen ontwikkelen . Hun oplossing? Het installeren van media-vangrails, zoals het uitschakelen van meldingen, het toevoegen van tech-vrije periodes gedurende de dag en het beperken van de controles van sociale media tot 15 minuten. Over de hele linie waren deze onderzoekers het erover eens dat patiënten moeten worden aangemoedigd om “proactiever te zijn in kwesties waar ze om geven in plaats van alleen maar een passieve waarnemer van het nieuws te zijn.”
Verhoging
Om de symptomen die te veel media – vooral de negatieve soort – ons kunnen bijbrengen verder te bestrijden, gaan we eens kijken naar de positieve emotie die psycholoog Jonathan Haidt ‘elevatie’ noemt. In een APA-artikeluit 2000 verklaarde Haidt: “Verhoging lijkt het tegenovergestelde te zijn van sociale walging. Het wordt veroorzaakt door getuige te zijn van daden van menselijke morele schoonheid of deugd. Elevatie houdt een warm of gloeiend gevoel in de borst in, en het zorgt ervoor dat mensen zelf moreel beter willen worden…elevatie vergroot iemands verlangen om zich aan te sluiten bij en anderen te helpen. manier om vriendelijk te zijn en een ouderling te helpen, of dapper hun leven te riskeren om een ander te redden, of eigenbelang opzij te zetten om eerlijk te zijn en de waarheid te vertellen.Deze onbaatzuchtige daden kunnen persoonlijk of via de media worden bekeken.
Toen we voor het laatst met Grooten incheckten, was hij weer in het nieuws en verspreidde hij het woord over het oefenen van willekeurige daden van vriendelijkheid voor vreemden en het vooruitbetalen. Samen met Rosalie van Woezik richtte Grooten Vriendelijkheidscollectief Nijmegena op , waarmee zij en anderen vriendelijkheidsevenementen organiseren. In 2021 heeft de groep bijvoorbeeld wereldwijd 25.000 daden van vriendelijkheid verricht en een duidelijke oproep gedaan tot actie voor iedereen die wil samenwerken om een vriendelijkere, meer compassievolle wereld op te bouwen. Grooten vertelde ons: “We hopen mensen de weg vooruit te wijzen, de verbeelding van mensen te raken en jonge mensen op dit pad te zetten.”
We horen en zien je, Lerrie. Je tilt ons op.
