Van de week sprak ik een dame en we kregen het over bijzondere momenten.
Hoe brengen we nou als een mens een gebaar de wereld in dat het fijn is om
mooie gedachten te hebben en vooral ook wanneer je iets moois vindt van of
aan een ander dit dan ook te vertellen, te delen dus. Ergens is er misschien
een schaamte om dat te doen. Je stelt je tenslotte kwetsbaar op. Hoe zal de
ontvanger reageren? Maar goed, deze dame stelde heel eenvoudig dat zij,
samen met haar gezin, ’s avonds tijdens het avondeten aan tafel zit om
vervolgens allemaal een een Parel van de Dag te benoemen.
Een goed cijfer? Een leuk gesprek op school met de lerares? Een compliment
van een collega over je werk, of over je kleding? Als je erover nadenkt en er
met regelmaat bij stil gaat staan, komen er veel meer Parels op je pad.
Dan ga je letten op de leuke dingen, mensen of gebeurtenissen. Je gaat als
vanzelf dit ook delen door vervolgens een compliment aan je kind te geven
als het iets goed heeft gedaan of zonder morren gaat helpen met de afwas,
of aan je collega dat je het zo leuk vindt dat je elke morgen je eerste
kop koffie van hem krijgt. Wat je aandacht geeft groeit en daar ben ik het absoluut
mee eens. Misschien mooi om eens te kijken of we zelf een Parelarmband of
ketting kunnen rijgen van de mooie momenten die ons ten deel vallen?
Ik hoop dat het een prachtige wordt. Veel succes bij het rijgen.
BlijNieuws van Yvonne
Delen is vermenigvuldigen. ??