Aan de Liefde #BN-Dicht

2022-06-03T18:39:18+02:005 juni 2022|Blij-verhaal|


Liefde heeft geen longen maar zij ademhaalt en zingt en wat zij heeft gezongen, klimt over steile hoogten.
Korte, lange, vlagen kussen, zwermen zoenen noem je liefde dat betonnen knoesten twijgen, groen blad, rooie wangen krijgen.
Maar ook harde noten kraken, stenen slijpen tot zij zingen, stenen kloven tot zij stromen.
Maar ook cederhoven planten, rozenperken in woestijnen, noem je liefde.
Maar ook blinde ogen wenken, doden drenken noem ik liefde, en de zon, met al zijn felle zachte stralen, vuursteen tussen diamanten.
Liefde heeft niet één paar handen, geen paar voeten, maar zij treedt je tot je wijn bent, maar zij kneedt je voor elkaar tot daag’lijks brood.
Liefde heeft geen hart, geen schoot, maar je wordt uit haar geboren tot je dood.

BlijNieuwslezersbijdrage: “Gedicht van Huub Oosterhuis waar ik blij van word!”

Voor wie dit leest – Leo Vroman #IkHebJeZoLief

2020-04-15T14:13:57+02:0019 april 2020|Blij-verhaal|

© Wikicommons


Gedrukte letters laat ik U hier kijken,
maar met mijn warme mond kan ik niet spreken,
mijn hete hand uit dit papier niet steken;
wat kan ik doen? Ik kan U niet bereiken.

O, als ik troosten kon, dan kon ik wenen.
Kom, leg Uw hand op dit papier; mijn huid;
verzacht het vreemde door de druk verstenen
van het geschreven woord, of spreek het uit.

Menige verzen heb ik al geschreven,
ben menigeen een vreemdeling gebleven
en wien ik griefde weet ik niets te geven:
liefde is het enige.

Liefde is het meestal ook geweest
die mij het potlood in de hand bewoog
tot ik mij slapende vooroverboog
over de woorden die Gij wakker leest.

Ik zou wel onder deze bladzij willen zijn
en door de letters heen van dit gedicht
kijken naar uw lezende gezicht
en hunkeren naar het smelten van Uw pijn.

Doe deze woorden niet vergeefs ontwaken,
zij kunnen zich hun naaktheid niet vergeven;
en laat Uw blik hun innigste niet raken
tenzij Gij door de liefde zijt gedreven.

Lees dit dan als een lang verwachte brief,
en wees gerust, en vrees niet de gedachte
dat U door deze woorden werd gekust:
Ik heb je zo lief.

Schitterend gedicht van Leo Vroman, uit: Gedichten, vroegere en latere, 1949, die we ontvingen as BlijNieuwslezersbijdrage.

Krant + stift = poëzie

2014-10-29T16:39:13+01:001 november 2014|Blij-beeld|

Stiftgedicht_Troost_BlijNieuws_kl
Neem een willekeurig krantenartikel en een dikke stift, streep de overtollige woorden door en zie daar: poëzie, oftewel: stiftgedichten. Bovenstaand prachtexemplaar is van de stiftdichter Dimitri Antonissen, die zijn tijd ver vooruit is. Meer van hem lezen? Kijk dan op zijn website ´gemarkeerd´