Ze zijn terug.
De ‘lente koninkjes’, de merels in de coniferenhaag, ze zijn terug.
De Beatles hebben over deze Blackbirds een prachtige song geschreven
waar ze ook zo mooi in te horen zijn. Ze kunnen zo duidelijk en herkenbaar
fluiten dat het een lieve lust is, ook of zelfs, in dit nummer van de Beatles.
Fantastisch dat ze voor de begeleiding een echte merel hebben gebruikt.
Weer worden mijn coniferen niet bijgewerkt natuurlijk.
Inmiddels is dit het derde voorjaar op rij dat vader en moeder merel
druk bezig zijn met de restauratie van het oude, gebruikte nest.
Of tenminste, op het zelfde oude stekkie en wat er van het nest van
vorig jaar over gebleven is. Het afgelopen jaar waren ze tot diep in
augustus bezig met hun kroost. Het zijn toen wel zo’n vier leggen geweest.
Kennelijk bevalt het ze goed tussen de coniferen in mijn tuin.
Vanzelfsprekend moesten de takken van de heg ook weer een keer
gekortwiekt worden. Eerst was het plan om dat in het voorjaar te doen,
maar ja, de nestjes met de mereltjes verhinderden dat. Dan maar in het
najaar. Zoals elke Nederlander had ook ik superveel last van de regen.
En snoeien in de stromende regen was niet waar ik me op verheugde.
Na een week of vier zonder ook maar één droge dag had ik met mezelf
afgesproken: Ik snoei de heg gewoon in het voorjaar! Totdat, zoals nu blijkt,
de lente koninkjes weer hun plek in de heg in hebben ingenomen. Dan maar
in het najaar nogmaals proberen. Hahahaha, mooie boel. De heg groeit
weer langzaam verder en wordt steeds meer beschut voor dat kleine
vogelspul wat strakjes weer in de nestjes zit. Ze zijn terug. Straks nog de eitjes
in het nestje uitbroeden en dan wordt het hier weer een drukte van jewelste.
Wat hou ik daar toch van ;-)
BlijNieuws van Yvonne
Delen is vermenigvuldigen. 🌻🌻
Deze nieuwe maand die vandaag op Tweede Paasdag begint is gelijk een
Het is sponsorloper